kendinizin baş kahraman olduğu masal yazınız
KENDİNİZİN BAŞ KAHRAMAN OLDUĞU MASAL YAZINIZ
BENİM BAŞIMDAN GEÇENLER
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal iken ; pireler berber iken vaktiyle benim babam fakir bir oduncuydu. Annem ve yedi çocuğuyla bir küçük evde otururduk. Çocukların en sonuncusu bendim. Bana da “ Küçük Çocuk" adını takmışlar. Günün birinde parasızlıktan yiyeceksiz kaldık. Ne yapacağını şaşıran anne ve babam beni ve kardeşlerimi ormana bırakmaya karar verdiler belki de çok zengin bir kişi bizi alır götürür diye. Ben bunu çok önceden duydum tabiî ki. Onların konuşmalarını duyup ceplerimi bembeyaz çakıl taşlarıyla doldurdum. Onları teker teker yere attım. Bu taşları izleyerek yine evimize dönecektik. Öyle de oldu. Onları takip edip eve tekrar geldik. Anne ve babam bizi tekrar ormana götürüp bıraktılar. Ama ben bu kez yola ekmek attım. Ne yazık! Kuşlar bu kırıntıları yemiş. Biz de evin yolunu bulamadık.
Kardeşlerim ağlamaya başlamışlar. Ben ağaca tırmadım. Uzaktan ışığı yanan bir yer gördüm. Gidip kapıyı çaldık. Kapıyı açan kadın "Burası devin evidir. O çocukları hemen yer " dedi. Sonra kadın bizi yatağın altına saklamış. Dev eve gelince bizi buldu. “Şu an karnım tok. Yarın hepinizi yerim" dedi. Dev ile eşinin 7 kızları vardı. Başlarında altın taçları, büyük bir yerde uyuyorlardı. Benim aklıma bir fikir geldi. Hemen kardeşlerimin şapkalarını alıp , küçük dev kızların taçlarıyla değiştirdim. Ertesi gün olunca dev, şapkalı çocukların boyunlarını kesti. Anne kendi kızlarının boyunlarını görünce oracıkta bayıldı. Dev öyle sinirlendi ki hırsından uçurumdan yuvarlanıp ölüp gitti Kardeşlerim ile ben de böylece kurtulduk.
Yorumlar
Yorum Gönder