kendinizin baş kahraman olduğu masal yazınız

KENDİNİZİN BAŞ KAHRAMAN OLDUĞU MASAL YAZINIZ
BENİM BAŞIMDAN GEÇENLER
     Evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal iken ; pireler berber iken vaktiyle benim babam fakir bir oduncuydu. Annem   ve yedi çocuğuyla bir küçük evde  otururduk. Çocukların en sonuncusu  bendim. Bana da  “ Küçük  Çocuk" adını   takmışlar. Günün   birinde parasızlıktan yiyeceksiz kaldık. Ne yapacağını şaşıran anne ve  babam  beni ve kardeşlerimi  ormana bırakmaya karar verdiler belki de çok zengin bir kişi  bizi  alır götürür diye. Ben bunu çok önceden duydum tabiî ki.  Onların konuşmalarını duyup ceplerimi  bembeyaz  çakıl taşlarıyla doldurdum. Onları teker teker  yere attım. Bu taşları izleyerek yine  evimize dönecektik. Öyle de oldu. Onları takip edip eve tekrar geldik. Anne ve  babam  bizi  tekrar  ormana götürüp bıraktılar. Ama   ben  bu kez yola ekmek   attım.  Ne yazık! Kuşlar bu kırıntıları yemiş. Biz de evin yolunu bulamadık.
   
  Kardeşlerim    ağlamaya başlamışlar. Ben  ağaca tırmadım. Uzaktan ışığı yanan bir yer  gördüm. Gidip kapıyı çaldık. Kapıyı açan kadın   "Burası devin evidir. O çocukları hemen   yer " dedi. Sonra kadın  bizi  yatağın altına saklamış. Dev eve gelince bizi  buldu. “Şu an  karnım tok. Yarın hepinizi yerim" dedi. Dev ile eşinin  7    kızları vardı. Başlarında altın taçları, büyük  bir yerde  uyuyorlardı. Benim aklıma bir fikir geldi. Hemen  kardeşlerimin şapkalarını  alıp , küçük dev kızların taçlarıyla değiştirdim. Ertesi gün  olunca dev, şapkalı  çocukların boyunlarını kesti. Anne kendi kızlarının boyunlarını   görünce oracıkta  bayıldı. Dev   öyle sinirlendi  ki hırsından uçurumdan yuvarlanıp ölüp gitti  Kardeşlerim ile ben de böylece kurtulduk.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

yürekdede ile padişah kitabının kısa özeti

korkusuz kaptanlar kısa kitap özeti

küçük lord kitabının kısa özeti