İyi ki Varsın Blog
İnsanın dibe vurduğu zamanlar vardır hani,ben çok yaşarım bu zamanları,insanlar gül-i neşe içinde iken ben kan ağlarım bazı zamanlar,keşkeşanlara kaptırırım aklımı fikrimi,uçsuz bucaksız diyarlara göçüp gitmek isterim bazen,yaşadığım şeyleri haketmediğimi,hakettiysem de reva olmadığını düşünürüm bazen,bazen en yakınımdakilerin dahi beni anlamakta zorlandıklarını keşfederim. Sevgilim.. Canımın kesintisiz karıştığı yarim bile sorgusuz infazın eşiğinde öldürür ruhumu... akrabalarım,bazen akrabalarımın hakikaten kanımdan olup olmadıklarını sorgularım benliğimde,ya kendi kanımdan ya onların kanından şüphe eder ,akraba ile akrep arasında derin bir bağlantı kurmaya çalışırım . Düşerim bazen dingili bozuk kamyona benzeyen dünyanın peşine,freni patlamış kamyon gibi ezer geçer ruhumu,ben hayattan bir şeyler isterim,hayat benden bir şeyler bekler,bazen yaşamın gergefinde dokurum zihnimi,zihnimi nesneye dönüştürüp un ufak edesim gelir,bakarım çare yok dingin denizler gibi, durulmuş okyanuslar gibi